داستان هارد دیسک

داستان هارد دیسک

سال ها پیش هارد دیسک ها بسیار بزرگ و سنگین بودند و برای محیط های محافظت شده مانند مراکز داده یا دفاتر بزرگ بسیار مناسب تر از محیط های صنعتی (به دلیل ظرافت و دقتشان) و دفاتر و منازل کوچک (به دلیل اندازه و عملکردشان) در مینی کامپیوترها  بودند. مصرف). . قبل از اوایل دهه 1980، بیشتر هارد دیسک‌ها دارای صفحه نمایش 8 اینچی (20 سانتی‌متری) یا 14» (35 سانتی‌متری) بودند که حاوی دستگاه‌های سطح بالا با مدارهای متحرک بودند (مخصوصاً هارد دیسک‌های بزرگ با دستگاه‌های متحرک که گاهی اوقات به آنها ماشین‌های اشکال زدایی می‌گویند). . بودن.).

و در بسیاری از موارد نیاز به جریان زیاد یا حتی سه فاز دارند. همچنین به دلیل موتورهای بزرگی که در ساختار آنها استفاده شده است. به همین دلیل تا دهه 1980 از هارد دیسک ها برای میکرو کامپیوترها استفاده نمی شد. پس از سال 1980، CGate فناوری ST-506 را توسعه داد، اولین هارد دیسک 5.25 اینچی با ظرفیت 5 مگابایت. در واقع پیکربندی کارخانه (کامپیوتر شخصی IBM) هارد دیسک نداشت.

 

اکثر میکروکامپیوترها در اوایل دهه 1980 به نام سازنده فروخته نمی شدند، به جز توسط OEM ها به عنوان بخشی از تجهیزات جانبی بزرگتر (مانند Corves Disk System و Apple Profile. رایانه های XT IBM هارد دیسک های داخلی بودند. این روند با خرید هارد دیسک های خام شروع شد. هارد دیسک‌ها (حتی با سفارش پستی) مستقیماً به سیستم وصل شدند، سازندگان هارد دیسک بازاریابی را برای مصرف‌کنندگان مانند OEM شروع کردند و در اواسط دهه 1990 هارد دیسک‌ها در هر خرده‌فروشی نیز یافت می‌شد.

 

زمانی که درایوهای داخلی به انتخاب ارجح برای رایانه‌های شخصی تبدیل شدند، درایوهای خارجی در مک‌های اپل و سایر تولیدکنندگان استفاده می‌شدند. اولین مکینتاش اپل بین سالهای 1984 و 1986 ساخته شد، با ساختمانی کاملاً محصور که درایوهای داخلی یا خارجی را پوشش نمی داد.

 

در سال 1986، اپل یک پورت SCSI در پشت دستگاه اضافه کرد که امکان اتصالات خارجی را فراهم می کرد. درایوهای SCSI خارجی معمولاً در میکرو رایانه‌های قدیمی‌تر مانند سری Apple 2 که به طور گسترده در خدمات مورد استفاده قرار می‌گرفتند (برنامه‌ای که هنوز هم مورد توجه است) استفاده می‌شد.

 

در اواخر دهه 1990، پورت‌های خروجی پرسرعت مانند USB و Fire Wire باعث محبوبیت بیشتر سیستم‌های دارای هارد دیسک خارجی در رایانه‌های شخصی شد، به‌ویژه در میان کاربران لپ‌تاپ، کاربرانی که از سیستم عامل لینوکس استفاده می‌کنند و کاربرانی که مایل به تبادل اطلاعات زیادی بین دو یا چند منطقه امروزه اکثر تولید کنندگان هارد دیسک هاردهای خود را با پورت های خروجی می سازند.

ظرفیت و سرعت دسترسی هارد دیسک

ظرفیت و سرعت دسترسی هارد دیسک در مینی کامپیوترها

افزایش تصاعدی فضای هارد دیسک و سرعت دسترسی به داده ها به دیسک های سخت، سازندگان تجاری را قادر می سازد تا هارد دیسک های با ظرفیت بالا را برای استفاده بهتر مصرف کننده ایجاد کنند، مانند: ب. اپل آی پد، پخش کننده موسیقی و ضبط کننده ویدئو TiVO. علاوه بر این، تعداد زیاد تراشه های حافظه، بستری را برای تعداد زیادی سیستم ایجاد کرده است که بر اساس وب سایت ها ساختار یافته اند و ظرفیت بسیار بالایی نیاز دارند. مانند سیستم جستجو و ایمیل که توسط شرکت های بزرگی مانند گوگل سفارش داده شده است.

مهمترین راه برای کاهش زمان دسترسی به داده ها افزایش سرعت چرخش است. راه اصلی برای افزایش ظرفیت ذخیره سازی، افزایش تراکم سطح است. CGate، معاون شرکای فناوری، رشد تراکم دیسک در آینده را 40٪ در سال پیش بینی می کند. .

از سال 2006، درایوهای دیسک از فناوری ذخیره سازی عمودی برای افزایش ذخیره سازی و توان عملیاتی داده ها استفاده می کنند.

اولین هارد دیسک 3.5 اینچی که می توانست 1 ترابایت داده را ذخیره کند از نوع مدل Hitachi Desk Star 7K1000 بود. این صفحه شامل 5 صفحه با تقریباً 400 گیگابایت حافظه با 935.5 گیگابایت بود. فضای ذخیره سازی قابل استفاده ایجاد کنید. هیتاچی از آن زمان به سامسونگ و CGate در تولید هارد دیسک های 1 ترابایتی پیوست. .

نام پیش‌فرض عرض حداکثر ظرفیت تا کنون (2007) صفحات (حداکثر مقدار)

5.25 "FH 146 mm 47 GB [8] 14

5.25 "HH 146 mm 19.3 GB [9] 4 [10]

3.5 اینچ 102 میلی متر 1.2 ترابایت 5

2.5 اینچ 69.9 میلی متر 250 گیگابایت [11] 3

1.8 اینچ (PCMCIA) 54 میلی متر 100 گیگابایت [12]

1.8 اینچ (ATA-7 LIF) 53.8 میلی متر

اندازه گیری ظرفیت

ظرفیت هارد دیسک را می توان با ضرب تعداد سیلندرها، تعداد پیک ها، تعداد شیارها، تعداد شیارها بر حسب بایت محاسبه کرد. در درایو ATA بزرگتر از 8 گیگابایت، مقادیر 16383 سیلندر، 16 نقطه، 63 شیار برای سازگاری با سیستم عامل های قدیمی تر است.

لازم به ذکر است که مقادیر سیلندرها، نوک ها، شیارهای یک درایو پیشرفته با مقادیر واقعی در حین کار منطبق نیست و هنگام ذخیره بیت ها، تعداد بخش های مختلف با مساحت آنها مشخص می شود.

سازندگان هارد دیسک ظرفیت هارد دیسک ها را با استفاده از پیشوندهای سیستم SI Mega، Giga، Tera که به اختصار M، G، T نامیده می شوند، تعیین می کنند. بایت نیز به صورت B بیان می شود.

سیستم‌های عامل به طور متناوب ظرفیت را با کلمات اختصاری یکسان گزارش می‌کنند، البته در ترجمه باینری. به عنوان مثال، پیشوند الگو: مگا نیز به صورت 2 (1048576) بیان می شود که تقریباً 100،000،000 است. برنامه های مشابه برای اندازه های بزرگتر با پیشوندهای مختلف استفاده می شود.

این نتایج به تفاوت های محاسباتی بین سازندگان دیسک از نظر ظرفیت و مشخصات سیستم تبدیل می شود. این تفاوت در محدوده چند گیگابایتی واضح تر می شود. مثال: مایکروسافت ویندوز ظرفیت هارد دیسک را هم به صورت اعشاری با افزایش آن به 12 و هم به صورت باینری با افزایش آن به 3 تعریف می کند.

بنابراین، دیسکی با نام "30 گیگابایت" توسط سازنده آن توسط ویندوز 2000 به صورت 30065098 بایت و 28.0 گیگابایت قابل بیان است. با این حال، به دلیل کاربرد بیشتر، ویندوز امکان گزارش یک گیگابایت را به عنوان 1,073,744,824 بایت (2 بایت) فراهم کرده است در حالی که سیستم عامل 28.0 گیگابایت گزارش می دهد.

تکنولوژی ساخت هارد دیسک

تکنولوژی ساخت هارد دیسک در مینی کامپیوتر

یک هارد دیسک اطلاعات را روی یک یا چند فلاپی دیسک تخت به نام صفحه نمایش ذخیره می کند. صفحات روی یک محور قرار می گیرند، با فاصله یا فاصله بین هر صفحه و محور موتور در زیر. برای خواندن و نوشتن روی سطح صفحات، درایو از یک قطعه الکترومغناطیسی کوچک استفاده می کند که یک سر آن در انتهای بازوی محرک و هر انتهای آن روی سطح صفحه نمایش قرار دارد.

صفحات با سرعت بسیار بالایی می چرخند تا نوک بازوی محرک به سرعت حرکت کند. در جلوی نوک دیگر بازوی محرک مرکز چرخش بازو قرار دارد و در انتهای آن صدایی وجود دارد که سر بازو را حرکت می دهد.

بالا و زیر هر پیچ صدا (پیچ تنظیم) یک آهنربای زمینی وجود دارد که باعث می شود سر بازو به صورت شعاعی به سمت مرکز یا کنار دیسک حرکت کند.

کنترل کننده دیسک از مبدل آنالوگ به دیجیتال برای کنترل جریان الکتریکی استفاده می کند که از طریق تنظیم در بازوی محرک انجام می شود.

این مقاله استفاده از کامپیوتر در مدارس (رایگان) را نیز ببینید

پیچ تنظیم مانند یک آهنربا عمل می کند و میدان مغناطیسی ایجاد می کند که با میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط مغناطیس کننده ها در بالا و پایین پیچ تنظیم شده تعامل می کند و باعث می شود که پیچ تنظیم بازو را حرکت دهد و در نتیجه نوک دیگر را به پیچ متصل می کند. بازوی درایو

بنابراین، زمانی که پیچ تنظیم از یک سر به جلو رانده می شود، قطعه از بالا به سمت مرکز دیسک حرکت می کند و با فشار دادن از سر دیگر، قطعه از بالا به سمت لبه های دیسک حرکت می کند. مبدل دیجیتال به آنالوگ به کنترل کننده های دیسک اجازه می دهد تا در یک مرحله بسیار کوچک مستقیماً به سمت هد حرکت کنند.

صفحات از مواد غیر مغناطیسی مانند آلومینیوم و شیشه ساخته شده اند و با یک لایه مغناطیسی بسیار نازک پوشیده شده اند. دیسک های قدیمی از اکسید آهن به عنوان آهنربا استفاده می کردند، در حالی که دیسک های مدرن از آلیاژهای کبالت استفاده می کنند.

قسمت داخلی هارد دیسک با صفحات و محور موتور موتور با یک توپ متحرک سمت چپ قسمت مرکزی بازوی محرک (نوک خواندن و نوشتن) است. نوک قرمز و سفید آن در انتهای بازو قرار دارد.

سر کشویی آن دقیقاً در پشت نوک، یعنی در سطح پایین بازو قرار دارد. سیم های نارنجی رنگ کنار بازو، قسمت بالای بازو را به کنترلر متصل می کند. نقطه مرکزی (محور) شامل یک پیچ مدور است که در جلوی صفحه فلزی قرار می گیرد.

در گوشه سمت چپ بالا صفحه فلزی نیم دایره ای است که در واقع آهنربای دائمی برای حرکت بازو است و در پایین پیچ تنظیم قرار دارد که حاوی آهنربای ثانویه در پایین است. فیلتر هوا در محفظه پلاستیکی در سمت چپ کف قرار دارد.

سطح مغناطیسی هر دیسک به تعداد زیادی میدان مغناطیسی به اندازه میکرومتر تقسیم می شود که از هر یک برای رمزگذاری یک موجودیت باینری که حاوی اطلاعات است استفاده می شود. در هارد دیسک های امروزی، هر یک از این میدان های مغناطیسی ترکیبی از چند صد ذره مغناطیسی است.

هر قسمت مغناطیسی به شکل یک دوقطبی مغناطیسی است که یک میدان مغناطیسی متمرکز در اطراف خود ایجاد می کند که با ایجاد یک میدان مغناطیسی قوی در اطراف، نوک نوشتاری سطح مغناطیسی را مغناطیسی می کند. هارد دیسک های امروزی از یک سلف برای خواندن اطلاعات با ایجاد میدان مغناطیسی توسط آهنربای الکتریکی استفاده می کنند.

نسخه های جدیدتر شامل نوک القایی، نوار مغناطیسی (MIG) و نوک لایه نازک هستند. نوک‌هایی که امروزه تولید می‌شوند، عناصر نوشتاری و خواندنی جداگانه‌ای هستند، اما هر یک از آنها در کنار یکدیگر قرار دارند و تنها بخش کوچکی از بازوی محرک را تشکیل می‌دهند. عنصر قابل خواندن معمولاً از نوع مقاومت مغناطیسی است در حالی که عنصر قابل خواندن از نوع فیلم القایی است.

ساختار هارد دیسک ها محکم بسته شده است تا از نفوذ بادام زمینی و سایر منابع آلودگی جلوگیری شود. در واقع این ذرات در عملکرد صحیح هارد دیسک ها اختلال ایجاد می کنند.دیسک های هوا بنددار نیستند (از ورود هوا جلوگیری می کنند) اما از فیلتر هوا برای جلوگیری از ورود هوا به داخل هارد دیسک ها استفاده می کنند.

چرخش صفحات یک جریان هوای گردابی ایجاد می کند که ذرات و گرد و غبار را به سمت فیلتر حرکت می دهد. چرخش پلاترها همچنین به نوک هارد دیسک ها اجازه می دهد تا با همان جریان تولید شده در سطح صفحه ها شناور بمانند.

استفاده از هارد دیسک ها و یونیت های آب بندی، استحکام و دوام آنها را در مقایسه با فلاپی دیسک ها افزایش می دهد، به طوری که هارد دیسک ها می توانند اطلاعات بیشتری نسبت به فلاپی دیسک ها ذخیره کنند.

دسترسی به اطلاعات نیز بسیار سریعتر است. در سال 2007 ذخیره شده است

ذخیره سازی داده ها در مینی کامپیوترها

ذخیره سازی داده ها در مینی کامپیوترها 

اطلاعات بر روی سطح هر هارد دیسک در مجموعه هایی به نام سکتورها و شیارها ذخیره می شود. شیارها دایره های گریز از مرکز (مناطق زرد) هستند که بر روی هر یک از آنها تعداد محدودی بخش (مناطق آبی) با ظرفیت بین 256512 بایت ایجاد می شود.

بخش های فوق در ادامه و همزمان با شروع فعالیت سیستم عامل در واحدهای دیگری به نام خوشه سازماندهی می شوند. هنگامی که یک درایو تحت عملیاتی به نام قالب‌بندی سطح پایین قرار می‌گیرد، شیارها و بخش‌ها ایجاد می‌شوند.

 

سپس هنگام فرمت شدن درایو، با توجه به نوع سیستم عامل و دستورالعمل های استراتژیک مربوطه، ساختارهایی مانند: جدول تخصیص فایل، جدول آدرس دهی فایل و ... ایجاد می شود تا بستر مناسبی برای تهیه فایل های اطلاعاتی فراهم شود.

 

هارد دیسک جزء یک کامپیوتر است.

هارد دیسک دستگاهی با یک یا چند صفحه انعطاف پذیر است که سطح آن با موادی پوشیده شده است که می توان داده ها را به صورت مغناطیسی روی آنها ثبت کرد. علاوه بر صفحات ذکر شده، این دستگاه حاوی هدهای خواندن/نوشتن، مکانیزمی برای تعیین محل هد و موتوری است که در محفظه ای قرار می گیرد تا از آلودگی های خارجی محافظت کند. این محیط محافظت شده به هدها اجازه می دهد تا 10 تا 25 میلیونم اینچ از سطح صفحه نمایش فاصله داشته باشند که معمولاً با سرعت 3600 تا 2700 دور در دقیقه کار می کند، بنابراین میزان داده هایی که می توان ذخیره و بازیابی کرد بسیار سریعتر از فلاپی دیسک است.

 

هارد دیسک های جدید که به عنوان دیسک های پرسرعت نیز شناخته می شوند، دارای سرعت هارد دیسک تا 10000 دور در دقیقه هستند. ظرفیت هارد دیسک بسیار بزرگتر از فلاپی دیسک است و ظرفیت آن هر روز بیشتر می شود، به عنوان مثال میانگین ظرفیت هارد دیسک های امروزی حدود 700 گیگابایت است. هارد دیسک ها می توانند چندین هارد دیسک را ذخیره کنند، بنابراین فلاپی دیسک می تواند به بیش از یک هارد دیسک دسترسی پیدا کند.

دو روش اصلی برای اندازه گیری عملکرد هارد دیسک وجود دارد:

دو روش اصلی برای اندازه گیری عملکرد هارد دیسک در مینی کامپیوتر وجود دارد:

هارد

نرخ داده. تعداد بایت های ارسال شده به پردازنده در هر ثانیه. حجم فوق بین 5 تا 40 مگابایت بر ثانیه است.

به دنبال زمان. زمان بین درخواست پردازشگر برای ارسال اولین بایت فایل مورد نظر به پردازنده.

کالبد شکافی هارد

بهترین راه برای فهمیدن نحوه کار یک هارد دیسک، کالبد شکافی آن است. تصویر زیر یک هارد دیسک را نشان می دهد.

 

یک پوسته (قاب) آلومینیومی که کنترل کننده هارد دیسک در آن قرار دارد (سمت دیگر). کنترلر فوق مکانیسم های خواندن، نوشتن و موتور را کنترل می کند که باعث چرخش کناره های هارد دیسک می شود.

در نزدیکی برد کنترل کانکتورهای موتور قرار دارند که هارد دیسک را می چرخانند.

 

اگر پوشش مربوطه را از درایو جدا کنیم، وضعیتی شبیه شکل زیر ایجاد می شود.

 

در تصویر بالا می توانید تصویر زیر را مشاهده کنید:

 

صفحات این صفحات می توانند با سرعت 3600 تا 7200 دور در دقیقه بچرخند.

بازویی که سر خواندن و نوشتن را نگه می دارد. این بازو می تواند در امتداد هر یک از صفحات با سرعت 50 بار در ثانیه حرکت کند (حرکت شعاعی)

برای افزایش ظرفیت هارد دیسک می توان از صفحات متعدد استفاده کرد. شکل زیر یک هارد دیسک با سه طرف و شش هد خواندن/نوشتن را نشان می دهد.

 

مکانیزمی که بازوها را روی هارد دیسک حرکت می دهد، سرعت و دقت را با استفاده از یک موتور خطی با سرعت بالا تضمین می کند.

هارد دیسک در مینی کامپیوتر

هارد دیسک در مینی کامپیوتر

 

در هر رایانه حداقل یک هارد دیسک وجود دارد. برخی از سیستم ها ممکن است بیش از یک هارد دیسک داشته باشند. هارد دیسک یک محیط ذخیره سازی دائمی برای اطلاعات فراهم می کند. داده های دیجیتال روی کامپیوتر باید به گونه ای تبدیل شوند که بتوان آن ها را به طور دائم روی هارد دیسک مغناطیسی ذخیره کرد.

اصول هارد دیسک

هارد دیسک در سال 1950 اختراع شد. هارد دیسک های اولیه حاوی دیسک های بزرگی به قطر 20 اینچ (8.50 سانتی متر) بودند و دیگر نمی توانستند چندین مگابایت را ذخیره کنند. این نوع هارد دیسک ها در ابتدا با عنوان "هارد دیسک" شناخته می شدند. برای تشخیص آن از فلاپی دیسک از کلمه هارد دیسک استفاده شد.

 

هارد دیسک ها دارای یک بشقاب برای نگهداری محیط مغناطیسی هستند. هارد دیسک مانند کاست کار می کند و از همان روش برای ضبط مغناطیسی استفاده می کند.

 

هارد دیسک‌ها و کارتریج‌ها از همان ابزار ذخیره‌سازی مغناطیسی استفاده می‌کنند، در چنین مواردی اطلاعات به راحتی حذف یا بازنویسی می‌شوند. اطلاعات ذخیره شده در هر یک از رسانه های فوق برای سال های زیادی حفظ خواهد شد. علیرغم شباهت ها، رسانه های فوق نیز از چند جهت با هم متفاوت هستند:

 

لایه مغناطیسی بر روی یک نوار کاست روی یک سطح پلاستیکی نازک توزیع می شود. با هارد دیسک، لایه مغناطیسی روی یک شیشه یا یک آلومینیوم شبح مانند قرار می گیرد. سپس سطح آن به خوبی جلا داده می شود.

در کاست مورد استفاده، هر یک از اقلام ذخیره شده باید به ترتیب (سرعت معمولی یا سرعت بالا) در محل مورد نظر قرار گیرند تا بتوان مقاله مورد نظر را حذف (شنود). در مورد هارد دیسک ها، می توانید به سرعت به هر نقطه ای که می خواهید دسترسی داشته باشید و اطلاعات مورد نظر خود را بازیابی کنید (بخوانید یا بنویسید).

برای نوار کاست، سر خواندن/نوشتن باید در تماس مستقیم با سطح نوار باشد. روی هارد دیسک، سر خواندن و نوشتن روی دیسک پرواز می کند! (هرگز به آن دست نزنید)

نوار کاست در ضبط صوت 2 اینچ (8.5 سانتی متر) در ثانیه حرکت می کند. هارد دیسک می تواند هد هارد دیسک را 3000 اینچ در ثانیه بچرخاند.

یک هارد دیسک پیشرفته قادر است حجم بسیار زیادی از اطلاعات را در فضای کوچک ذخیره کند و با سرعت بسیار بالایی اطلاعات را بازیابی کند. اطلاعات ذخیره شده روی هارد دیسک در قالب فایل ذخیره می شود. فایل نام دیگری برای مجموعه ای از بایت ها است که به نوعی اطلاعات مرتبط را ذخیره می کنند. هنگامی که یک برنامه اجرا می شود و فایلی را درخواست می کند، هارد دیسک اطلاعات را بازیابی کرده و برای استفاده به پردازنده ارسال می کند.

رم کامپیوتر

رم مینی کامپیوتر

Digital Cap - رم رایانه شخصی ذخیره سازی موقت در رایانه است. داده های پردازش و اجرا شده توسط CPU به طور موقت در RAM ذخیره می شود و داده های ذخیره شده روی آن پس از راه اندازی مجدد سیستم کامپیوتری از بین می رود. به دلیل سرعت بالای رم، خواندن و نوشتن از روی حافظه های دیگر از جمله هارد دیسک دشوار است.

بر خلاف رام ها یا هارد دیسک ها، RAM یک حافظه ناپایدار است که برای ذخیره داده ها نیاز به انرژی دارد. اگر کامپیوتر خاموش شود، تمام داده های RAM از بین می رود.

 

تاریخ روم

در دنیای مدرن، خاطرات ابزار مهمی هستند. امروزه اطلاعات مهم زیادی در حافظه های دیجیتال و خارجی ذخیره می شود و کاربران معمولی رایانه هر روز اطلاعات شخصی و سایر فایل های مهم را در رایانه خود ذخیره می کنند.

 

اولین نوع رام در سال 1947 توسط ویلیامز معرفی شد. RAM از یک لوله پرتو کاتدی (CRT) استفاده می کرد و داده ها را در سطح CRT به شکل یک نقطه باردار الکتریکی ذخیره می کرد.

 

دومین نوع رایج رم، نوع حافظه محور مغناطیسی است که در سال 1947 کشف شد. فردریک ویهه خود را وقف این کار کرد و چندین پتنت ثبت کرد. این نوع رم از یک سیستم اتصال حلقه و حلقه فلزی کوچک استفاده می کند. یک بیت داده برای هر تکرار ذخیره می‌شد و در هر زمان می‌توان به آن دسترسی داشت.

 

تصویر رم کامپیوتر، رم، رم درباره رم مهم ترین عاملی که در خرید رم باید در نظر گرفت میزان حافظه است.

چرا از رم استفاده می کنیم؟

دلیل اصلی تفاوت زیاد سرعت پردازنده و حافظه جانبی (هارد یا SSD) است که هنگام خرید کامپیوتر باید به آن توجه کنید. با توجه به این دو ساختار حافظه، سرعت انتقال اطلاعات این قطعات بسیار کمتر از پردازنده است. بنابراین اگر CPU از حافظه میانی (رم و بدون کش) استفاده کند، شاهد تاخیر زیادی خواهیم بود.

 

DDR در رم چیست؟

این اصطلاح به معنای Double Data Rate است. این فناوری به رم امکان ارسال و دریافت اطلاعات در مورد نوسانات زمان را می دهد. به طور کلی، سرعت هر نسل از رم های DDR دو برابر نسل قبلی است. برای مثال سرعت رم DDR3 دو برابر رم DDR2 است. روال تا به امروز به همین شکل باقی مانده است.

 

انواع رومی

رم یک اصطلاح کلی برای "حافظه" است و می تواند انواع مختلفی داشته باشد، از جمله:

 

1. رم استاتیک (SRAM)

این نوع رم که معمولا به عنوان کش در پردازنده ها استفاده می شود، از 4 یا 6 ترانزیستور برای گرفتن هر بیت استفاده می کند. این خازن ها برای تولید فلیپ فلاپ لایه بندی شده اند و امکان ذخیره داده ها را فراهم می کنند. این حافظه ها بسیار سریع هستند، اما هزینه ساخت آنها بسیار بیشتر از حافظه های پویا است. این حافظه ها نسبت به حافظه های پویا فضای بیشتری را اشغال می کنند. هزینه بالای ساخت و فضای بیشتر نسبت به حافظه پویا دو دلیل است که چرا نباید از حافظه ثابت به جای حافظه پویا استفاده کرد.

 

همچنین دانستن رم چیست، بهترین رم و تعداد کانال های رم نیز مهم است

2. رم دینامیک (DRAM)

برخلاف SRAM، DRAM برای کار کردن نیاز به ارتقای توان ثابت دارد. خازن هایی که داده ها را در رم یک کامپیوتر پویا ذخیره می کنند، به تدریج انرژی خود را تخلیه می کنند. اگر برق از آنها عبور نکند، اطلاعات ذخیره شده از بین می رود. به همین دلیل است که این نوع رم کامپیوتر را رم پویا می نامند (برای ذخیره اطلاعات نیاز به عملیات مداوم دارد). DRAM مانند SRAM یک حافظه ناپایدار است و با قطع برق، اطلاعات ذخیره شده روی آن از بین می رود. از مزایای این نوع حافظه نسبت به رم استاتیک هزینه تولید کمتر و ظرفیت حافظه بالاتر است.

 

3. حافظه دسترسی تصادفی پویا حالت سریع صفحه (FPM DRAM)

اینها اشکال اساسی DRAM هستند. باید منتظر بمانید تا فرآیند تولید کمی داده بر روی تراشه و ستون مورد نظر روی تراشه به پایان برسد و بیت بعدی خوانده شود. حداکثر سرعت انتقال داده به حافظه نهان L2 (قبل از شروع بیت بعدی) 176 مگابایت در ثانیه است.

 

4. رم داده توسعه یافته (EDO)

در سال 1995 نوع جدیدی از حافظه به نام Extended Data out RAM توسعه یافت و در سیستم پنتیوم مورد استفاده قرار گرفت. RAM EDO (شکل اصلاح شده FPM) گاهی اوقات حالت Hyper Page نامیده می شود. تکنیک EDO توسط Micron Technology توسعه داده شده است. RAM EDO دارای تراشه های ویژه ای است که اجازه می دهد زمان بین دسترسی های متوالی همپوشانی داشته باشد.

 

تخم مرغ به قیمت دولتی فقط 43 هزار تن! (خرید)

 

داغ ترین اخبار بورس را اینجا بخوانید! (برنامه تحلیل، پیش بینی سهام)

 

 

5. حافظه دسترسی تصادفی پویا همزمان (SDRAM)

اصطلاح SDRAM از عبارت Synchronous Dynamic Random Access Memory گرفته شده است که به معنای RAM پویا همزمان برای دسترسی تصادفی است. این نوع حافظه که SDRAM نامیده می شود، زمانی که ساعت هماهنگ می شود، سرعت بیشتری پیدا می کند. می توان گفت اکثر DRAM های مورد استفاده در کامپیوترهای شخصی از نوع DRAM هستند.

 

RAM، Dynamic RAM و High Speed ​​RAM بر حسب مگاهرتز بیان می شوند.

6. حافظه دسترسی تصادفی پویا Rambus (RDRAM)

این یک روش کاملاً جدید در مقایسه با معماری DRAM قبلی است.این نوع رم از یک ماژول حافظه درون خطی Rambus (RIMM) مشابه اندازه و پیکربندی یک DIMM استاندارد استفاده می کند که "کانال رامبوس" نامیده می شود. تراشه های RDRAM به صورت موازی کار می کنند تا به 800 مگاهرتز برسند.

RAM چیست؟

RAM در مینی کامپیوتر چیست؟

 RAMیک حافظه با دسترسی تصادفی است و برای ذخیره موقت اطلاعات روی گجت ها و رایانه ها استفاده می شود تا به کاربران امکان دسترسی سریع به اطلاعات را بدهد. اهمیت این جزء یکی از اجزای اصلی یک سیستم کامپیوتری است و بدون RAM سیستم بی معنی خواهد بود. در اینجا می خواهیم اطلاعات مربوط به RAM در یک کامپیوتر شخصی را بررسی کنیم. این رم ها معمولا در اسلات های مخصوص به خود در مادربرد در کنار CPU قرار می گیرند.

 بدون شک هر کامپیوتری برای اجرا به رم نیاز دارد، اما این قسمت برای سیستم ما چه نیازی دارد؟

 مقدار صحیح رم چقدر است؟

 چه زمانی باید به فکر ارتقای رم سیستم خود باشیم؟

 پاسخ به این سوالات در ادامه مورد بحث قرار خواهد گرفت.

 

خروجی ویدئو برای رم DDR4

 

رم بهترین انتخاب برای دسترسی سریع به اطلاعات است

رم استفاده شده در سیستم شما نقش بسیار مهمی دارد. این به مادربرد اجازه می دهد تا بدون استفاده از هارد دیسک بسیار کند به سرعت به داده ها دسترسی پیدا کند و آنها را ذخیره کند. اگرچه امروزه اکثر سیستم ها به SSD های پرسرعت مجهز هستند، اما RAM همچنان بهترین گزینه برای افزایش سرعت دسترسی به اطلاعات سیستم است. با این حال، ذخیره داده ها در RAM تنها زمانی اتفاق می افتد که نیاز باشد. تصور کنید که وارد دنیای ارل کارما شده اید. آنها روی میز خواهند ماند. در اینجا، RAM مانند یک میز است که امکان دسترسی آسانتر و سریعتر به اطلاعات مورد نظر را فراهم می کند و لازم نیست هر بار که می خواهید کشوهای دسکتاپ را بردارید، باز کنید، که قطعا روند را کاهش می دهد.

 

از آنجایی که رایانه شما برای اجرای ویندوز و برنامه هایی که اجرا می کنید از رم استفاده می کند، مقدار رم مورد نیاز برای هر فرد و برای هر مرحله کاری ممکن است متفاوت باشد. برای اینکه بفهمید سیستم شما چقدر رم مشغول است، با اولویت ویندوز خود مشورت کنید، که نشان می دهد هر برنامه چقدر فضای رم و چقدر فضا استفاده می کند. اگر برای مثال با حجم زیادی از فضای اشغال شده توسط رم روبرو هستید که حدود 80 درصد را اشغال کرده است، اگر تقریباً تمام فضای شما را اشغال نکند، نیازی نیست فوراً به فکر بازسازی رم باشید.

 

تصور غلط اکثر کاربران کامپیوتر این است که هر چه رم بیشتری آزاد کنید، بهتر است. اگر نقش RAM ذخیره سازی فرآیندهای مورد نیاز است تا بتوانید سریع و با سرعت کم به آنها دسترسی داشته باشید، هارد سیستم تنها به عنوان ذخیره دائمی اطلاعات قابل استفاده است. خالی شدن مکرر رم و عدم استفاده از فضای رم سیستم برای چندوظیفگی هیچ فایده ای برای شما ندارد و تنها باعث کاهش سرعت کار شما می شود زیرا بازیابی اطلاعات از هارد دیسک بیشتر از سرعت رم یا حتی SSD زمان می برد. رم سیستم را لمس نکنید.

 

خروجی ویدئو برای رم DDR4

 

زمان اصلاح رم فرا رسیده است

این سوال که کاربران به چه مقدار رم نیاز دارند به میزان استفاده آنها بستگی دارد، اما نکاتی وجود دارد. برای ویندوز 10، مایکروسافت سیستمی با 8 گیگابایت رم را توصیه می کند تا بتوانید یک سیستم خوب با عملکردهای زیاد و بازی های مناسب را اجرا کنید. 8 گیگابایت رم برای اکثر کاربران کافی است اما برای گیمرهای حرفه ای که بازی های با کیفیت بالا انجام می دهند یا برای برخی از کاربرانی که از نرم افزارهای بسیار سنگین مانند Photoshop، Premier Pro و نرم افزارهای دیگر مانند شبیه ساز استفاده می کنند. کسانی که رم را اشغال می کنند باید بیشتر در مورد رم فکر کنند.

 

اگر فکر می کنید رم سیستم فعلی شما به سرعت پر می شود و حتی فرآیندهای ساده نیز باعث پر شدن و کاهش سرعت سیستم می شوند، ممکن است بخواهید رم خود را ارتقا دهید. برای ارتقای رم باید جزئیات دیگری مانند ظرفیت فعلی رم مانند نوع و سرعت رم را بدانید. اگر این اطلاعات را نمی دانید، می توانید از برنامه هایی مانند Speccy استفاده کنید. نوع رم سیستم شما بستگی به نوع پردازنده و مادربرد دارد اما به طور کلی رم کامپیوتر به دو دسته DDR، DDR2، DDR3 و DDR4 تقسیم می شود و حجم آنها معمولا از 1 گیگابایت و دو برابر شروع می شود. . البته رم DDR4 تنها با مادربردهایی که از DDR3 پشتیبانی می کنند سازگار نیست، بنابراین حتما نوع رم مادربرد را بررسی کنید. حداکثر سرعت رم مادربرد و ظرفیت آن یکی دیگر از مواردی است که باید در هنگام ارتقا رم به آن توجه کرد. اینها شامل نرم افزارهایی مانند Crucial RAM Tool است که نوع رم مورد استفاده در سیستم یا لپ تاپ شما را شناسایی می کند و ارتقاء رم را هدایت می کند.

 

نکات جالب هنگام خرید رم

نکات جالب هنگام خرید رم در مینی کامپیوترها 

هنگام خرید کامپیوتر و انتخاب رم دقت کنید که فرکانس رم با حداکثر فرکانس مادربرد مطابقت داشته باشد. تمامی سازندگان مادربرد حداکثر فرکانس پشتیبانی شده را برای اسلات رم محصول خود اعلام می کنند. اگر فرکانس رم شما بالاتر از حداکثر فرکانس پشتیبانی شده توسط مادربرد باشد، رم با سرعت کمتری نسبت به سرعت اصلی کار می کند.

سازگار با رم چندگانه

اگر می خواهید سیستم خود را ارتقا دهید و ماژول رم دیگری را به سیستم خود اضافه کنید، سازگاری با رم بیشتر است. مهم ترین نکته در مورد این خرید این است که بهترین رم برای شما رم است و مشخصات آن با مشخصات رم فعلی یکی است. توجه داشته باشید که اگر رم سریعتر از رم دریافت کنید، رم جدید با فرکانس پایین تری کار می کند و اگر رم خریداری شده کندتر باشد، رم موجود با آن فرکانس کار می کند. اگر مادربرد شما از Dual Channel پشتیبانی می کند، توجه داشته باشید که بهترین ترکیب از شماره های ماژول دو است. اگر از 4 رم استفاده کنید، کارایی آن به اندازه دو رقمی خواهد بود، اما هزینه کل شما بیشتر خواهد بود.

آیا استفاده از چند ماژول بهتر است؟

فناوری Dual Channel امروزه بر روی تمامی مادربردها و مادربردهای حرفه ای Quad Channel استفاده می شود. به طور کلی افزایش تعداد کانال ها یا استفاده از سیستم چند کاناله در یک گله باعث افزایش پهنای باند موجود می شود. این به رم اجازه می دهد تا داده های بیشتری را به طور همزمان حمل کند. بنابراین به جای خرید یک رم تک کاناله با ظرفیت بالا، دو رم نیم ظرفیتی مدل اول را خریداری کرده و در حالت دو کاناله استفاده کنید. فناوری Quad Channel با نصب چهار رم بر روی یک سیستم حرفه ای (مادربردهای تراشه ای ام دی X299 یا X399 AMD) قابل استفاده است.

آیا رم نیاز به گرمکن دارد؟

رم معمولاً نیازی به بخاری یا یخچال ندارد و در شرایط کاری استاندارد گرم نمی شود. سازندگان رم معمولا به دو دلیل از بخاری استفاده می کنند. دلیل اول ظاهر جذاب یا شاید حرفه ای رم است که امروزه از نور RGB در رم استفاده می کند و مصرف کننده را به خرید کامپیوتر ترغیب می کند، در حالی که دلیل دوم اتلاف حرارت در صورت اورکلاک است. اگر خانه شما به خوبی تهویه می شود و نیازی به ظاهر جذاب ندارید و قصد ندارید رم را اورکلاک کنید، تقریباً هیچ تفاوتی بین بخاری معمولی و سنکرون وجود ندارد.

تشخیص الگو و مشخصات رم

ماژول رم دارای مشخصاتی است که هنگام خرید رم باید در نظر بگیرید. بیشتر جزئیات رم تاکنون توضیح داده شده است.

همه چیز در مورد رم در مینی کامپیوترها

همه چیز در مورد رم در مینی کامپیوترها

به طور کلی، تفاوت اصلی در ظاهر رم DDR برای کامپیوتر، محل قرارگیری شکاف بین پین ها است. در تصویر زیر تفاوت آشکار این 4 نسل را مشاهده می کنید. هنگام خرید کامپیوتر باید بدانید که پردازنده و مادربردی که خریداری می کنید باید با نوع رم شما سازگار باشد و باید به این موضوع توجه کنید زیرا ظاهر رم ها در نگاه اول یکسان است.

DDR، DDR2، DDR3، DDR4

نوع دیگری از رم که SO-DIMM نامیده می شود، Small Outline DIMM است که برای لپ تاپ ها و رایانه های شخصی ALL-in-One طراحی شده است. این ماژول ها مشابه ماژول های پایه هستند و فقط از نظر اندازه کوچکتر هستند. شکل زیر نمونه ای از این رم را نشان می دهد.

 

رم SO-DIMM

 

مقدار رم

همانطور که قبلا ذکر شد، هر شیار رم دارای یک ترانزیستور و یک خازن است که حاوی یک بیت رم است. سازماندهی این سلول ها بر اساس بایت است (بایت ها کوچکترین واحدهای داده ذخیره شده در رایانه هستند). ترکیب 8 سلول می تواند یک بایت داده را ذخیره کند. مجموع این سلول ها میزان رم را مشخص می کند.

 

چقدر رم نیاز داریم؟

شما باید این سوال را بپرسید که با کامپیوتر خود چه می خواهید بکنید؟ ما جواب میدهیم. در واقع، وقتی امروز یک کامپیوتر می‌خرید، حداقل حافظه آن 4 گیگابایت است. البته ویدیوی نصب ویندوز 10 با حافظه 2 گیگابایتی را مشاهده کنید اما حافظه کمتر از 4 گیگابایت اصلا توصیه نمی شود. برای سیستم های اداری و خانگی که در آینده برنامه ای برای ارتقا ندارند، استفاده از دو ماژول با ظرفیت 2 گیگابایت توصیه می شود. اگر اضافه کردید، سعی کنید تمام پارامترهای حافظه را تنظیم کنید. با این حال، برای سیستم های قابل ارتقا، اگر نیاز به ارتقا ماژول دیگری دارید، از ماژول 4 گیگابایتی برای استفاده از عملکرد Dual Channel مادربرد استفاده کنید.

 

اگر از نرم افزار خاصی استفاده می کنید یا علاوه بر استفاده معمولی سرگرمی دارید، توصیه می کنیم هنگام خرید کامپیوتر خود از حداقل 8 گیگابایت رم (2 ماژول 4 گیگابایتی) استفاده کنید.

 

در نهایت اگر به صورت حرفه ای بازی می کنید یا از نرم افزارهای ویرایش و تصویربرداری ویدیو استفاده می کنید، استفاده از 16 گیگابایت رم را به شما توصیه می کنیم.

 

استفاده از رم بیشتر در صورتی که به آن نیاز ندارید، سرعت کامپیوتر شما را افزایش نمی‌دهد، فقط به هزینه‌ها می‌افزاید و بودجه‌ای را که برای خرید کامپیوتر نیاز دارید افزایش می‌دهد. برای استفاده از فضای بیش از 16 گیگابایت برای مصارف خاص، لازم است با یک برنامه نویس نرم افزار یا متخصص در این زمینه مشورت کنید.

 

فرکانس یا سرعت رم چقدر است؟

سرعت RAM بر حسب واحد مگاهرتز بیان می شود و از یک عدد معین تجاوز نمی کند. برای مثال فرکانس دیگری بین 2133 مگاهرتز تا 2400 مگاهرتز وجود ندارد و رم شما باید یکی از فرکانس های معتبر را داشته باشد. دو نوع نمایش فرکانس وجود دارد که به یک اندازه واقعی هستند و می توانند با فرمول های ساده به یکدیگر تبدیل شوند. برای مثال گاهی اوقات عبارت DDR3-1600 را می بینید و گاهی با PC3-12800 مواجه می شوید.

 

عبارات در RAM

در این دو عبارت عددی که بعد از DDR و PC می آید نشان دهنده نوع ماژول حافظه و عدد پایانی نشان دهنده فرکانس است. برای DDR، شماره ترمینال مستقیماً فرکانس (MHz) را نشان می دهد و عدد استفاده شده در صفحه نمایش رایانه، حداکثر سرعت انتقال داده را بر حسب مگابایت در ثانیه نشان می دهد. عدد دوم با ضرب فرکانس پایه در هشت به دست می آید. به عبارت دیگر، اگر ماژول Remy را مشاهده کردید که فرکانس آن بر حسب PC بیان شده است، به سرعت عدد اصلی را بر هشت تقسیم کنید تا به فرکانس پایه برسید. زیرا گذرگاه (تعداد گوشی هایی که رم را به پردازنده متصل می کنند) رم 64 بیتی است، بنابراین برای بدست آوردن پهنای باند، عدد فرکانس را در 64 ضرب کنید تا پهنای باند یک بیت نشان داده شود. حالا عدد فوق را بر 8 تقسیم کنید (به ازای هر 8 بیت یک بایت) تا بر حسب مگابایت نمایش داده شود. از آنجایی که اعداد 64 و 8 در این فرمول ثابت هستند، برای محاسبه پهنای باند بر حسب مگابایت، فرکانس را می توان در 8 ضرب کرد.